Als kinderen krijgen niet vanzelf gaat

Om met de deur in huis te vallen op moederdag: ik ben ongewenst kinderloos. En ik ben niet de enige. Als jong meisje droomde ik van een groot gezin. Toen ik trouwde leek moeder worden zo vanzelfsprekend. Het liep anders. Diep van binnen voelde ik dat er iets niet klopte. Onderzoeken volgde en mijn droom spatte abrupt uiteen. De impact van de uitslag was groot en ik kan me nu nog steeds het gevoel van die dag herinneren. Misschien herken je dit gevoel. Geen kind is zo aanwezig, als een kind dat er niet is. 

De maakbaarheid van het leven

Ik had geen idee wat het was om moeder te zijn of te worden. En toch viel ik in een zwart gat. Ik was boos op mijn lijf en die van mijn ex, omdat ze niet ‘goed’ bleken te werken. Vervolgens jankte ik zwembaden vol, omdat mijn verlangen om moeder te worden uiteen dreigde te spatten. Ik kon me dus van alles wensen. Maar de maakbaarheid van het leven bleek dus echt z’n beperkingen  te hebben.


Ik was stil, muisstil…

Jemig, dit kwam keihard binnen. Ik werkte in de medische wereld, waarin werkelijk alles mogelijk leek te zijn. Niets was dus minder waar. Ik was ook als jonge vrouw gewend, dat ik door keihard te werken veel voor elkaar kreeg. 28 jaar oud, ik was stil. Muisstil…
Ik ging voor het eerst BEWUST nadenken over de zin van mijn leven. Wat heeft het leven voor nut als ik geen moeder wordt? Is dat niet de basis van mijn bestaan.

Kind op recept

Vandaag op moederdag ben ik weer stil…. Ik denk terug aan de momenten dat wij bij dat kleine IVF-loketje met schuiframen eitjes en zaadcellen kwamen afleveren. Ik denk aan alle stellen die daar ook gestaan hebben of die nu midden in zo’n traject zitten. En ik sta stil bij die stellen die kinderen hebben verloren of kinderloos zijn.


Kruispunt in mijn leven

De medische wereld bleef ons hoop geven om na IVF vervolgens ICSI voor te stellen. Maar iets diep in ons zei: Waar zijn we toch mee bezig? Het voelde zo onnatuurlijk. Iedereen is lief en meedenkend, maar de wetenschap kan gewoon niet altijd de gewenste oplossing bieden.  Deze manier van ‘maakbaarheid’ van ‘leven’ klopte niet voor mij (ons). Terwijl ik me goed besef en waardeer dat anderen die keuze wel maken.

Nooit meer blogs missen? Schrijf je hier in!
Of volg me via Facebook.

Toeval bestaat niet

Het leven heeft dus een andere bedoeling met mij. Toch blijft het een beurse plek. Op dit soort dagen schieten mijn instinctieve oer-moedergevoelens door mijn lijf. Verdrietig, boos. Nee hoor, niet meer.  Het heeft mij veel gekost en achteraf ook veel gebracht.


Ik vier nu het leven zonder kinderen met mijn vriend.

En jawel, ik ben moeder van onze hond Louis!
En ik help nu vrouwen (stellen)
met de verwerking van de emoties bij kinderloosheid. 

 

Herken je jezelf in dit verhaal? Kan je steun gebruiken in je leven? Ik bied gratis skype-sessies waarin ik je praktische tips geef om je weer op weg te helpen.